2014 is coming to town..!

  Λίγες ώρες απομένουν ακόμη μέχρι  να  υποδεχτούμε το νέο λαμπερό έτος και  αφήσουμε πίσω άλλον ένα χρόνο γεμάτο από στιγμές , εμπειρίες και γεγονότα που σημάδεψαν τις ζωές μας είτε για καλό είτε όχι .Ένα ακόμη κεφάλαιο κλείνει και τα συναισθήματα ανάμεικτα και αυτό γιατί κάτι τέτοιες ώρες είναι που κάνουμε έναν μίνι απολογισμό για όσα πράξαμε και όσα θα έπρεπε να πράξουμε αλλά δεν μας το επέτρεψαν οι κακούργες οι συγκυρίες.( καθόλου κυρίες τελικά αυτές οι συγκυρίες αλλά anyway)
    Το θέμα είναι όμως ότι το 2013 δυστυχώς η ευτυχώς πέρασε και μαζί με αυτό και πολλά άλλα , για αυτό λοιπόν θα πρέπει να υποδεχτούμε το νέο έτος με αισιοδοξία, θέτοντας στόχους ( εφικτούς κατά προτίμηση) με πολλά χαμόγελα , όπως έχει << μαλλιάσει>> η γλώσσα μου να λέω πάντα αλλά και με αγάπη προς όλο τον κόσμο. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι δεν αξίζει για κανέναν και για τίποτα να χαλάμε την διάθεσή μας διότι σκεφτείτε ότι εκεί έξω ζουν άνθρωποι με λιγότερα προνόμια από αυτά που ζούμε εμείς και παρόλα αυτά δεν παραπονιούνται , αλλά αντιθέτως ευχαριστούν το Θεό και ζουν την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία.
          Για αυτό λοιπόν, η σημερινή ημέρα πρέπει να μας βρει όλους μονοιασμένους και έτοιμους να μηδενίσουμε τις μηχανές μας και να κάνουμε μια καινούρια αρχή , είτε αυτό πρόκειται να γίνει στα προσωπικά μας , είτε τα επαγγελματικά , είτε οι φιλίες  είτε την  οικογένεια μας ΜΟΝΌ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΉ  ΘΑ ΜΑΣ ΣΏΣΕΙ  και αυτή ας γίνει φέτος. Μπορούμε και θα την κάνουμε , αρκεί να πιστέψουμε σε ΕΜΆΣ.

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία , ευτυχία, αγάπη, έρωτα , χαρά και πολλά, πολλά όνειρα . Και μην ξεχνάτε πως όλα ''γίνονται'', το λέει και ο Παντελίδης άλλωστε...... ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ!

Y.Γ ( Κορίτσια το ξέρω ότι το επιβάλλει η μέρα αλλά μη βαφτείτε και ντυθείτε υπερβολικά , αφήστε την λάμψη της αποψινής νύχτας να σας φωτίσει και δεν θα χάσετε)

Ένα ταξίδι- όνειρο ζωής

Πολλές φορές , όταν λέμε ή ακούμε τη λέξη <<ταξίδι>> εννοούμε διακοπές. Διακοπές γι α να χαλαρώσουμε και να ξεκουραστούμε.. Στην δική μου περίπτωση η έννοια ταξίδι  ήταν κάτι τελείως διαφορετικό, μια λύτρωση.
      Υπάρχουν στην εποχή μας πλέον πολλά χωρισμένα ζευγάρια που μένουν σε διαφορετικά σπίτια, αλλά όταν υπάρχουν παιδιά στη μέση βάζουν τα θέματα τους στην άκρη. Δυστυχώς, στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει αυτό.
     Πιο συγκεκριμένα , όταν οι γονείς μου χώρισαν, ο '' πατέρας'' μου αποφάσισε να επιστρέψει στην γενέτειρα  του, τη Γερμανία. Ως εδώ κατανοητό και σεβαστό. Όμως, αναρωτιέμαι  με τι ψυχή αφήνεις πίσω ένα τετράχρονο παιδί να σε κοιτά με μάτια πρησμένα από το κλάμα ? Κι όμως αυτό συνέβη. Και η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Για χρόνια ολόκληρα μπαινοβγαίνουνε στη ζωή μου χωρίς ποτέ να δείξει πραγματικό ενδιαφέρον.  Και εγώ μεγάλωνα.. Και συνέχιζα να περιμένω.. Ποτέ όμως δεν ήρθε να με βρει η  έστω να μου πει ακριβώς που είναι ώστε να πάω εγώ να τον βρω.
    Και έτσι φτάνουμε ένα χρόνο πριν όπου ψάχνοντας σε μια παλιά ατζέντα βρήκα το τηλέφωνο των παππούδων μου που δεν είχα δει παρά μόνο μια φορά. Και τηλεφώνησα. Πρώτη φορά ύστερα από 15 ολόκληρα χρόνια έμαθα που ακριβώς βρισκόταν ο '' πατέρας'' μου.  Κολωνία. Με την νέα του οικογένεια. Και εγώ πρέπει να πάω ώστε να φύγει το βάρος αυτό πια από τους ώμους μου.
     Ένα χρόνο αργότερα το κατάφερα. Έπεισα τον εαυτό μου να το κάνει αυτό το ταξίδι ''λύτρωσης''. Ψάχνοντας  λοιπόν για εκείνον μέσα σε γνωστούς , θα έβρισκα τη δική μου αλήθεια. 12/9 η πτήση για Φρανκφούρτη. Πίστευα πως το όνειρο να βρω τον άνθρωπο που με δημιούργησε  θα γινόταν πραγματικότητα.  Φτάνοντας  εκεί η καρδιά μου  νόμιζα πως θα σταματούσε . Ήμουν κοντά. Πολύ κοντά. Πόσο λάθος έκανα. Γιατί δεν κατάφερα ποτέ να βρω αυτόν που πραγματικά έψαχνα. Παντού ο λάθος άνθρωπος  και πουθενά ο σωστός.  Το όνειρο ζωής γκρεμίστηκε. Μια και για πάντα.
      Είπα στον εαυτό μου '' δεν πειράζει'' , έτσι κι αλλιώς  όλα γίνονται για κάποιο λόγο στη ζωή μας. Τουλάχιστον κατάφερα να δω κομμάτια της δεύτερης πατρίδας μου . Να τιμήσω  μ'αυτό τον τρόπο  τη ίδια την ζωή.
     Η λύτρωση  δεν ήρθε ποτέ . Κατάλαβα όμως κάτι : Όποιος πραγματικά αγαπάει το δείχνει. Ως ανάμνηση του ταξιδιού αυτού ένα τατουάζ θα ''στολίζει'' για πάντα το αριστερό μου χέρι.

Βιβή-'Ινγκριντ Σιττεκ

Σέξι και όποιος αντέξει !

Χθες Βράδυ καθώς συζητούσα με  φίλους και περνούσε  ευχάριστα η  ώρα , ξαφνικά η κουβέντα αλλάζει και οδηγείται σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα τουλάχιστον για εμένα, που δεν είναι άλλο από το τι θεωρεί ο καθένας μας sexy.
     Για να πω την αλήθεια , ο όρος και μόνο ταξιδεύει το μυαλό σε σκέψεις και  πρόσωπα με ιδιαίτερο αισθησιασμό και ένταση, όχι άδικα αφού όλοι λίγο πολύ τον έχουμε συνδέσει με κάτι διεγερτικό το οποίο  μας αναστατώνει  και  προκαλεί την φαντασία μας με ποικίλους τρόπους.  Βέβαια το λάθος που γίνεται συχνά είναι ότι πολλοί μπερδεύουν το πρόστυχο με το σέξι, στη πραγματικότητα όμως  αυτά τα δυο απέχουν αρκετά χιλιόμετρα μεταξύ τους και αυτό γιατί το kinky  δεν μπορεί να εναρμονιστεί με την αισθητική , σε αντίθεση με την σεξουαλικότητα του ατόμου ή μιας κατάστασης που πάντα ( ανάλογα τον καθένα) διαθέτει έστω και λίγη φινέτσα. Επίσης μην ξεχνάμε  ότι στο παρελθόν υπήρξαν άνθρωποι - πρότυπα ακόμη και σήμερα για άντρες και γυναίκες που λόγω της αισθησιακής τους παρουσίας άφησαν ανεξίτηλα  τα σημάδια τους στον χρόνο , βλέπε Μarlyn Monroe, Brigitte Bardot  κ.α

 Για να μην ξεφεύγουμε όμως από το θέμα, για εμένα σέξι είναι το γεγονός ή ιδέα που θα ταξιδέψει το μυαλό και τις αισθήσεις μου σε μια άλλη διάσταση , καμία σχέση με αυτή που ζω καθημερινά. Είναι το να κάθομαι στο σπίτι μου ακούγοντας sensual μουσική και πίνοντας κόκκινο κρασί , το να συναντιούνται τα βλέμματα δυο ανθρώπων οι οποίοι τρέφουν  έντονο ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο , ακόμη και το να ακούω τον ήχο του κύματος που σκάει πάνω στην άμμο γυρνώντας την Ελευθερία πίσω σε αναμνήσεις και στιγμές που δύσκολα μπορεί να ξεχάσει.

      Βέβαια το τι θεωρεί ο καθένας σέξι  , είναι καθαρά υποκειμενικό και πέρα ως πέρα διαφορετικό, αφού ο άνθρωπος τις περισσότερες φορές αντιλαμβάνεται κάπως αλλιώς ορισμένα πράγματα χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η δική του άποψη είναι σωστή και των υπόλοιπων λανθασμένη η το αντίθετο.  Αυτό όμως που σίγουρα δεν αλλάζει και παραμένει σε όλους κοινό και παράλληλα αναλλοίωτο σημάδι, σαν αυτό του κόκκινου κραγιόν στον γιακά του πουκαμίσου, είναι  η επιθυμία της έλξης , δηλαδή να νιώθεις ποθητός και να ελκύεις τους γύρω σου, με άλλα λόγια να είσαι σέξι και όποιος αντέξει.....
         

Υ.Γ ( Μην ακούτε πότε την γνώμη εκείνων που σας κατακρίνουν για τις μικρές πονηρές ''αταξίες'' σας, συνήθως αυτοί έχουν σημειώσει στις μηχανές τους , πολλές περισσότερες από τις δικές σας)

Re think Athens λέμε..!!!!

Είχα την ευκαιρία την προηγούμενη Παρασκευή να επισκεφτώ το Εργαστήρι του Urban -Think Tank Athens και μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα θετικά. Άνθρωποι γεμάτοι  φρέσκες ιδέες ,  αισιοδοξία και χαμόγελο βρίσκονται εκεί καθημερινά  για να ενημερώνουν τους πολίτες για την πολύ αναμενόμενη ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου , έργο το οποίο έρχεται να αλλάξει ριζικά την εικόνα του κέντρου της Αθήνας.  

      Το σχέδιο το οποίο έχει δοθεί στην δημοσιότητα δείχνει ότι το έργο αυτό θα ξεκίνα από την πλατεία Συντάγματος και θα ολοκληρώνεται στην Ομόνοια προσδίδοντας  στις περιοχές του κέντρου  ιδιαίτερη αισθητική  και αίγλη που στην παρούσα φάση  δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα . Πρόκειται για ένα καινοτόμο πρόγραμμα έρευνας αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπό τη διεύθυνση του U -TT Athens μιας αρμόδιας ομάδας της οποία έργο είναι η εύρεση νέων ιδεών που θα αφορά την καρδιά της πόλης μας. Σύμφωνα με ανακοίνωση του δήμου Αθηναίων αλλά και του ιδρύματος  Ωνάση  που χρηματοδοτεί το έργο , η έναρξη των εργασιών υπολογίζετε στα μέσα του 2014 και η ολοκλήρωσή του στις αρχές του 2016. Φανταστείτε λοιπόν μια πιο πράσινη  Αθήνα,  διαφορετική , στην οποία καθένας από εμάς θα έχει την ευκαιρία να διεκπεραιώνει τις υποχρεώσεις του  και συνάμα  να απολαμβάνει τον περίπατό του χωρίς να ηχούν στα αυτιά του κόρνες και βρισιές ( κλασσικοί  Ελληνάρες) από αγανακτισμένους οδηγούς.

Σε σχετική δήλωση του αναπληρωτή υπουργού 

Περιβάλλοντος κ. Στ. Καλαφάτης. αναφέρεται ότι:  «Η συγκεκριμένη ανάπλαση αναδεικνύει τον κτιριακό πλούτο της περιοχής και αποδίδει την πρέπουσα αξία στα εμβληματικά κτίρια με την οργάνωση του δημόσιου χώρου. Η ανάδειξη και προβολή των εμβληματικών διατηρητέων κτιρίων θα συμβάλει στην αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκεπτών»

 H Αθήνα αλλάζει, μαζί με εκείνη και εμείς, μπορεί κάθε αρχή να φαντάζει  δύσκολη , όπως λέει και η λαική ρήση ,  το αποτέλεσμα όμως όπως όλα δείχνουν θα ξεπερνά κάθε προσδοκία  για αυτό RETHINK ATHENS και δεν θα χάσετε..!!

Santa claus is coming to my world..!!

Είμαστε 25 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα και  το μυαλό μου ήδη τρέχει στα μελομακάρονα , τα λαμπιόνια του χριστουγεννιάτικου δέντρου , τις βόλτες στα  εμπορικά κέντρα  αλλά και στην καρδία της στολισμένης Αθήνας.
    Δεν ξέρω γιατί αλλά  η περίοδος αυτή ξυπνάει μέσα μου κάτι το διαφορετικό, ίσως γιατί από τα παιδικά μου χρόνια έως τώρα συνήθιζα  τις  ημέρες αυτές  να τις περνάω οικογενειακά αλλά    και με αγαπημένους μου φίλους κάνοντας ότι λαχταρούσε η ψυχή   μας. Για πολλούς τα Χριστούγεννα είναι απλά μια κερδοσκοπική περίοδος ,  για άλλους πάλι είναι μια ευκαιρία να ξεφύγουν από την μιζέρια και την κακομοιριά του υπόλοιπου έτους είτε πραγματοποιώντας ένα κοντινό η μακρινό  ταξίδι ( ανάλογα τα  βαλάντια του καθενός) είτε καθισμένοι δίπλα στο τζάκι με φίλους και ζεστή σοκολάτα.
      Κακά τα ψέμματα δεν νομίζω να υπάρχει τίποτα ωραιότερο  από το να χιονίζει έξω και μέσα στο σπίτι να υπάρχουν  ζεστασιά ( όχι από τα καλοριφέρ βέβαια, αυτά κοστίζουν ) και θαλπωρή . Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει μικρός η μεγάλος  που δεν περιμένει να κοιμηθεί έστω για ένα βράδυ δίπλα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο  και την επόμενη ημέρα  με λαχτάρα να ακούσει παιδικές φωνούλες να τραγουδούν τα κάλαντα.
      Όσο μελό και να ακούγονται αυτά σε ορισμένους , πιστέψτε με ότι όλοι  λίγο πολύ κρύβουμε  ένα μικρό , ζωηρό παιδί μέσα μας το οποίο κάτι τέτοιες μέρες σαν αυτές των  Χριστουγέννων περιμένει να  ελευθερωθεί και να κάνει ότι σκανταλιά του έρχεται στο νου. Αφήστε το λοιπόν ελεύθερο να πράξει όπως εκείνο θέλει και δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας να βιώσει το πνεύμα των εορτών στο μέγιστο.......  και δεν θα χάσετε..!!

Υ. Γ  ( Να είστε χουβαρντάδες με τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα, ΟΧΙ 20 ΛΕΠΤΑ  ΚΑΙ 50 ΛΕΠΤΑ, και μην τα γεμίζετε με κουραμπιέδες και μελομακάρονα, από αυτά έχουν μπόλικα στα σπίτια τους. )

Όσο για του καψουράκους της παρέας αφιερωμένο ..!!!

Μια εθνική που θα αφήσει εποχή !

Για πολλούς μπορεί να φαίνεται υπερβολικός ο τίτλος η ακόμη και εγώ η ίδια, αλλά πιστέψτε με
η ομάδα αυτή το αξίζει και με το παραπάνω.
Μια παρέα είκοσι τριών  παιδιών  με όνειρα και φιλοδοξίες ξεκίνησαν το τρελό ταξίδι για την πρόκριση στο τελικό της διοργάνωσης του παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου στη Βραζιλία , τα αποτελέσματα? Τα γνωστά , η εθνική μας για ακόμη μια φορά έδειξε  πόσο μεγάλα αποθέματα λεβεντιάς και δυναμικής διαθέτει  και μάλιστα έχει χαρακτηριστεί  όχι άδικα  μια από τις καλύτερες των τελευταίων ετών. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον παράγοντα Σάντος ο οποίος αποδεικνύει  με κάθε δυνατό τρόπο πόσο αγαπά και πονάει  αυτή την ομάδα αλλά και την χώρα μας , λέγοντας μάλιστα κάθε φορά πόσο  Έλληνας νιώθει.
   Τώρα σε ότι αφορά τους παίκτες σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να μπούμε στην διαδικασία να αναλύσουμε την σημαντικότητα της παρουσίας του καθενός  μέσα στην ομάδα αυτή, όλοι τους έχουν να προσφέρουν κάτι μοναδικό και αυτό μάλιστα είναι που τους κάνει να ξεχωρίζουν . Το σημαντικό άλλωστε στην όλη υπόθεση δεν είναι τι κατάφερε ο ένας αλλά ΌΛΟΙ  κάτι που φαίνεται να ξεχνάμε οι περισσότεροι αρκετά συχνά.
   Πέρα απ' όλα αυτά η ουσία είναι μία ....... ΝΑΙ , ΘΑ ΠΑΜΕ ΒΡΑΖΙΛΙΑ , αυτό είναι που μετράει και που μας κάνει μέρα με την μέρα υπερήφανους για αυτά τα τρελά αγόρια. Πιστεύω ότι η είδηση αυτή δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο αφού τόσο κατά την διάρκεια του αγώνα όσο και στο τέλος αυτού όλα σχεδόν τα sosial media είχαν πάρει φωτιά από Status  απλού κόσμου που ήθελε να μοιραστεί την χαρά του  με  διαδικτυακούς φίλους  για την πορεία της εθνικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του Twitter στο οποίο λίγα λεπτά μετά την λήξη του αγώνα γινόταν καταιγισμός χιουμοριστικών δημοσιεύσεων σχετικών με το θέμα όπως :


         ‏@eua23

19 Nov

Θέλει η Ελλάδαρα να κρυφτεί και η γκολαρα δεν την αφήνει!!! #Ethniki

Ο Διάδοχος ‏@JHRoss19 Nov

Σε ποιο μοναστήρι θα πάει ο προπονητής τους τώρα? Σε αυτό με τον γέροντα από το Κάτι Ψήνεται? #ethniki #ethnikiellados

 Dimitris Christof ‏@DimChristof

19 Nov

Εγώ πάντως δεν θα πω "Βραζιλία ερχόμαστε" αλλά "Βραζιλία έρχονται" καθώς ούτε του χρόνου θα χω λεφτά... #mundial #Brazil2014 #goGreece

FloraLali!x ‏@Onirama_Groupie19 Nov

Ελλάς ολέ ολέ δεν σταματώ να τραγουδώ ποτε οεεεε..!! πάμε όλοι μαζί..!! #greece #brazil14 #mundial :)

Αυτά και πολλά άλλα ήταν τα σχόλια τα οποία ειπώθηκαν για την λαμπρή παρουσία της εθνικής , πέρα όμως από τον κόσμο δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι πανηγυρισμοί των πρωταγωνιστών που δεν ήταν άλλοι από τους παίκτες :

Alexandros Tziolis ‏@alex_tziolis

19 Nov

Βραζιλία ....ερχόμαστε!!! pic.twitter.com/YJYjo2vqEH

Michalis Sifakis ‏@Michalis_Sif19 Nov

Φύγαμε για Βραζιλία.! 😂😭😂😭😂 pic.twitter.com/S3D0rbobK6

sotiris ninis ‏@sot_ninis19 Nov

Στην Βραζιλια θα ειναι ωραια... ⚽️ pic.twitter.com/erKEhZMTUK

Κλείνοντας το κεφάλαιο εθνική  θα ήθελα  ιδιαιτέρως να τονίσω  ότι αυτά τα παιδιά μας έκαναν μετά από πολύ καιρό να ξαναπούμε ''΄Proud to be Greek'', μπορεί να ακούγεται παράξενο αυτό που λέω αλλά φέρνοντας στο μυαλό την επικαιρότητα των τελευταίων τεσσάρων ετών , θα καταλάβετε τον λόγο για τον οποίο το αναφέρω. Τα σχόλια δικά σας...

Γιατί και η μπάλα έχει άρωμα γυναίκας...!

Όποιος είπε ότι η περιγραφή και ο σχολιασμός της αθλητικής επικαιρότητας  είναι καθαρά ανδρική υπόθεση μάλλον υπολόγισε χωρίς τον ξενοδόχο .

''Αρχίζει το ματς άδειασαν οι δρόμοι''...... μια έκφραση , χίλιες σκέψεις , κανενός το μυαλό όμως   δεν πήγαινε όταν δημιουργήθηκε το slogan  αυτό  , ότι θα αποτελούσε σήμα κατατεθέν και για πολλά ''αρρωστάκια'' γένους θηλυκού . Και τι εννοώ με αυτό? Μα φυσικά  ότι ο χώρος του αθλητικού ρεπορτάζ τώρα πια δεν ανήκει μόνο στoυς άντρες αλλά και στο ''ασθενές'' φύλo  που δεν είναι άλλο από την γυναίκα κατά την γνώμη κάποιων. ( Ονόματα δεν λέμε , οικογένειες δεν θίγουμε).

  Όπως και να χει τα παραδείγματα γυναικών που έχουν διαπρέψει στο κομμάτι του αθλητικού τύπου αν και λίγα ( ακόμη τουλάχιστον) φιγουράρουν στις σελίδες πολλών εφημερίδων προς απάντηση στα κακοπροαίρετα σχόλια που βομβαρδίζουν καθημερινά την φιλότιμη προσπάθεια αυτών και πολλών άλλων γυναικών. Σχόλια του τύπου << Με γυναίκες δεν μιλάω για αθλητικά>> και << Αφού είσαι γυναίκα, τι μπορεί να ξέρεις από αθλητικά>>  τώρα  πια γίνονται γαργάρα από εκείνους που   λόγω  εγωισμού και  υπερηφάνειας θεωρούν ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν σκαμπάζουν από αθλητικά .  ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΑΣ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ!!

Οι εποχές που ήθελαν το αντίθετο φύλo  να ασχολείται μόνο  με μόδα, μαλλιά και νύχια έχει πια περάσει προς λύπη ορισμένων . Η γυναίκα πάει στο γήπεδο, είναι οπαδός , φωνάζει , πανηγυρίζει και μάλιστα τις περισσότερες φορές είναι στην  θέση να κρίνει καλύτερα  φάσεις και γεγονότα κατά την διάρκεια του αγώνα  σε σχέση με τους άντρες, γεγονός που τους πονάει πολύ .

    Για αυτό λοιπόν αγαπητοί μου ξερόλες  αφήστε  στην άκρη κόμπλεξ, ζήλιες , ρατσισμό , κακόβουλα σχόλια και ότι έχει να κάνει με την πορεία της γυναίκας στο χώρο του αθλητισμού γιατί δεν αργεί η ώρα που θα εμφανιστεί κανένας θηλυκός Αλέφαντος με άγριες διαθέσεις και τότε αλίμονό σας....

Μέχρι τότε να θυμάστε αυτο..!!